Projekt pt. „Legendy o śledziach” to przedsięwzięcie edukacyjno – kulturalne, które polegało na przygotowaniu i wystawieniu spektaklu teatralnego, w którym aktorami były osoby niesłyszące i niedosłyszące. Projekt realizowany był w formie grupowych zajęć warsztatowych prowadzonych przez doświadczonych instruktorów, animatorów kultury, przy wsparciu tłumacza języka migowego. Efektem finalnym warsztatów było dwukrotne wystawienie spektaklu teatralnego na profesjonalnej scenie – scena kameralna Opery i Filharmonii Podlaskiej Europejskiego Centrum Sztuki (26 i 27 czerwca 2018r.).
Punktem wyjścia do pracy warsztatowej były stare fotografie oraz pocztówki archiwalne Białegostoku i okolic, a także podania historyczne, legendy i opisy autentycznych wydarzeń zawarte w książkach oraz w gazetach archiwalnych. Powstałe w ten sposób niezwykłe historie stanowiły dramaturgie spektaklu wieńczącego pracę warsztatową. Spektakl utrzymany był w nowoczesnej konwencji opartej na teatrze żywego planu (z minimalną ilością scenografii) z wykorzystaniem teatru cieni i multimediów oraz etiud filmowych (przygotowanych przez niesłyszących uczestników filmów opartych na formie wywiadu ulicznego), a także śpiewu migowego.
Poszczególne sceny spektaklu nawiązywały do autentycznych wydarzeń historycznych i odnosiły się do:
– rozbudowy Pałacu Branickich przez Klemensa i Izabelę Branickich i wyjaśnienia pojęcia „Wersal Północy” lub „Wersal Podlasia”,
– legendy o powstaniu Białegostoku (założenie miasta przez księcia litewskiego Gedymina w roku 1320),
– postania w roku 1920 klubu sportowego, piłki nożnej „Jagiellonia”,
– najważniejszych i najciekawszych budynków architektury
– charakterystycznego dla Białegostoku pojęcia wielokulturowości i twórcy języka esperanto Ludwika Zamenhofa,
– wprowadzenia przez okupujących miasto Niemców absurdalnego przepisu porządkowego, że na ulicach Sienkiewicza, Kilińskiego, Lipowej i warszawskiej w godzinach 08:00 – 23:00 można było poruszać się wyłącznie prawą strona ulicy. Za nieprzestrzeganie przepisu groziła kara finansowa, a nawet areszt.
– historii kinematografii okresu międzywojennego i pewnego autentycznego zdarzenia, które wywołało atmosferę skandalu w mieście i było szeroko opisywane na łamach przedwojennych gazet Białegostoku (aresztowanie właściciela kina za emisję gorszącego społeczność filmu)
– nadania Pierwszego Honorowego Obywatelstwa Miasta Białegostoku Józefowi Piłsudskiemu w roku 1921.
